
Hoe een depressie een passie werd
Tien jaar geleden ging onze grootste wens in vervulling. Ik was zwanger van een zoon! Ik verslond boeken en tijdschriften over zwanger zijn en bevallen en hing bij iedere controle aan de lippen van de verloskundige.
Dit zou de mooiste periode van mijn leven worden! Op een roze (blauwe) wolk zouden Peter en ik gaan genieten van het mooiste kind op aarde. Kleertjes lagen in de kast, het geboortekaartje was met zorg uitgekozen en de babykamer liefdevol ingericht.
Toen was het moment daar. Na een zwangerschapscursus (waarin puffen centraal stond, waarom??) werd mijn bevalling er niet één om over naar huis te schrijven. Kunstmatige oxytocine, een katheter, een knip en een vacuümpomp, het hele arsenaal kwam voorbij en erger nog, overkwam me, omdat ik geen idee had…. Daarbij had onze lieve, kleine Manuel volgens de gynaecoloog een te laag geboortegewicht en werd hij direct na zijn geboorte meegenomen voor onderzoek. Gouden uur? Niet voor ons. Rustig landen op aarde en aan elkaar wennen? Was het maar zo…
Die start bleek voor mij het einde van de roze wolk. Ik hoor het mezelf nog zeggen: dit voelt niet goed Peter, dit is niet zoals het zou moeten zijn……
Een post partum depressie volgde. Een kraamperiode met tranen, met angst en depressieve gevoelens. Voor mij geen gezellige wandelingen naar de supermarkt, al pronkend met de pasgeborene, maar met zweethanden en een draaierig hoofd boodschappen doen in een tempo waar Max Verstappen jaloers op zou zijn.
Na twee jaar van medicatie en therapie kwam er weer licht aan het einde van de tunnel. Manuel was een heerlijk, rustig kind, dat ons vaak aan het lachen maakte met gekke capriolen en wijze woordjes. Ondanks de grote, donkere wolk boven mijn hoofd heb ik dan ook vanaf het eerste moment niets anders dan liefde voor ons mooie mannetje gevoeld en dankbaarheid dat hij in ons leven mocht komen.
Wel wist ik: dit moet anders kunnen! En eigenlijk is daar het zaadje al geplant voor wat nu mijn grote passie is: zwangere vrouwen begeleiden naar een mooie, rustige en vlotte bevalling. En daarmee ook een heerlijke start hebben met elkaar. Niet alleen door het oefenen van ademhalings- en ontspanningstechnieken, maar zeker ook door hen te leren op hun lichaam en hun gevoel te vertrouwen en te laten nadenken over wat zíj belangrijk vinden tijdens, en ná de bevalling. Een goede voorbereiding geeft zoveel rust en vertrouwen. Weten wat er gebeurt in je lichaam tijdens de zwangerschap en in de bevalling. Luisteren naar je lichaam en waar jij je prettig bij voelt.
Een zwangerschap is prachtig, een bevalling ook! De mijne kan ik niet meer overdoen, maar wat voel ik me gelukkig en bevoorrecht dat ik mag werken met deze mooie vrouwen die een nieuwe fase van hun leven ingaan. Iedere les, workshop en privé cursus is een feestje waar ik enorm van geniet. Dat ik een zware periode om heb mogen zetten in het uitoefenen van dit prachtige vak maakt het allemaal meer dan waard.
Liefs, Corina